Σαββατογεννημένη -Μαλβίνας Κάραλη

Σαββατογεννημένη – Τα τελευταία κείμενα της 2000-2002

by Café Society

τοστ-κονσέρβα, μπας και ξεσκουριάσω, που δεν το βλέπω.

«…Οι άνθρωποι που αγαπώ έχουν πάρει διαζύγιο από την κοινή γνώμη. Κοινή γνώμη, κοινό γούστο. Προβλέψιμο. Γειτονικό. Με την κοινή γνώμη τα πράγματα έχουν μόνο ένα δρόμο: Ή θα τη θάψεις ή θα σε θάψει αυτή. Πρόλαβα. Της έφτιαξα έναν ωραίο τάφο, απέριττο» Από την καλοκαιρινή βιβλιοεσοδεία, ξεχώρισα κάνα δυο. Το πρώτο (με απόσταση από το δεύτερο) είναι αυτό, η Σαββατογεννημένη, Μαλβίνα Κάραλη.

Ζέστη, αϋπνία και –κυρίως- μοναξιά στη μισοάδεια Αθήνα, κατά τις 04:30 π.μ. μιας νύχτας (ή μέρας), έπιασα να το ξεφυλλίζω, για να το αφήσω κατά τις 05:30 μπας και ριμαδοκοιμηθώ. Αλλά πού! Κάτι όλοι οι προηγούμενοι λόγοι, κάτι που με έτρωγαν τα κείμενα, το έπιασα ξανά στα χέρια μου μετά από είκοσι λεπτά, για να με βρει το ξημέρωμα εις το μπαλκόνι μου  . Το ρουφηξα και θα το ξανακάνω όσον ούπω. Kι αυτό ειναι δέσμευση !!!

Πάντα μου άρεσε η Μαλβίνα. Από παιδί την άκουγα, τη διάβαζα, την έβλεπα. Γούσταρα το ύφος , την ευγλωττία της (αυτή τη ζήλευα κι όλας), την άνεση και την ελευθερία που εξέπεμπε, το αυτάρεσκο βλέμμα των παιχνιδιάρικων ματιών της, το χιούμορ της, την κοφτερή της γλώσσα, τα εγκώμια που έπλεκε στον Γιώργο* της, τον Φερνάντο** της, τον Σταμάτη*** της, τον Κισλόφσκι της και άλλα και άλλα πολλά. Μου φανέρωνε απίστευτη τρυφερότητα, αγάπη και σεβασμό αυτή η –χάριν λόγου- κτητικότητα.

* Χειμωνα

** Πεσσόα

*** Κραουνάκη

Το βιβλίο αποτελείται από τρία μέρη στα οποία συνοψίζονται τα τελευταία κείμενά της, κυρίως για το περιοδικό Symbol.

1. ΑΘΗΝΑ (21)