Οι Αριθμοί σε σχέση με την Επταπλή Σύνθεση και τους τρεις κόσμους
Οι αριθμοί είναι η ανώτερη έκφραση της Γνώσης. (Πυθαγόρας)
Από τη μελέτη των αριθμών είναι δυνατό να ανακαλυφθεί η σύσταση του Κόσμου. Οι αριθμοί θεωρούνται ως σύμβολα που εκφράζουν την ουσία των όντων και των φαινόμενων.
Τα όντα δεν είναι μόνο τα φαινόμενα, τα σώματα, η ύλη της οποίας βλέπουμε τις μεταβολές, αλλά και κάτι άλλο που δεν αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Αυτό το κάτι άλλο, χωρίς το οποίο είναι αδύνατο να νοηθούν τα όντα, ο Πυθαγόρας το ονόμασε «Αριθμόν». ¨όπως οι αριθμοί ανάγονται όλοι στη μονάδα από την οποία προήλθαν, έτσι και τα στοιχεία που εκδηλώνονται μέσω των αριθμών ανάγονται σε μια Πρωταρχική Αρχή. Εκτός λοιπόν από το φυσικό κόσμο το φαινόμενο των Αριθμών Υπάρχει και ο μεταφυσικός κόσμος των Αριθμών.
Ο Jean Mallinger, ο οποίος ασχολήθηκε πολύ με την πυθαγόρεια Αριθμολογία, συνοψίζει αυτή στα εξής :
- Ο Αριθμός είναι το κλειδί του Κόσμου. Εκδηλώνει την ενεργή παρουσία σε κάθε πράγμα διότι όλα είναι κίνηση, κάθε κίνηση υπόκειται σε ένα νόμο, μια τάξη των οποίων ο αριθμός είναι η έκφραση. Όλη η Φύση υπακούει σε μια τάξη, επομένως και ο άνθρωπος σαν μικρόκοσμος υπόκειται στην τάξη αυτή και τη δύναμη του αριθμού.
- Τα πάντα δύναται να αναχθούν σε έναν αριθμό είτε είναι συγκεκριμένα, είτε αφηρημένα, υλικά, νοητικά.
- Το Εν είναι ο παγκόσμιος Πατέρας, η αρχή παντός αριθμού και κάθε αριθμήσεως.
-Κάθε Φυσικός που μελετάει τη Φύση είναι ένας Μαθηματικός.
Σύμφωνα, τώρα με τον Πλάτωνα, οι αριθμοί είναι τα ενδιάμεσα όντα μεταξύ των αισθητών πραγματικοτήτων και του κόσμου των Ιδεών.
Ο Μαθηματικός αριθμός είναι άρτιος και περιττός. Η μονάδα είναι συγχρόνως και τα δύο. Ο άρτιος είναι άπειρος, διότι μπορεί να διαιρεθεί δια 2 επ' άπειρον. Ο περιττός αριθμός αντίθετα έχει πεπερασμένη φύση. Επομένως κάθε ον αφού πηγάζει από τη μονάδα αποτελείται από άρτιο και περιττό, από οριακό και απεριόριστο.
Με όλα αυτά που αναφέραμε δε θέλουμε να πούμε πως τα πάντα γίνονται από τους αριθμούς , δηλαδή ότι οι αριθμοί είναι δημιουργικές ουσίες αλλά ότι δημιουργούνται βάσει αριθμητικών αναλογιών και αρμονικών κανόνων.
Ο Πρόκλος αναλύοντας την έννοια του Αριθμού κατανέμει αυτή σε 4 είδη :
πρώτα έρχεται ο θείος Αριθμός
δεύτερος ο ουσιώδης
τρίτος ο ψυχικός
τέταρτος ο φυσικός
Ο πρώτος είναι ενοειδής στο είδος του και θα μπορούσε να αντιστοιχίζεται με τον κόσμο του πνεύματος, ο δεύτερος ακίνητος και αντιστοιχεί με τον κόσμο του Νου, ο τρίτος αυτοκίνητος και αντιστοιχίζεται με τον κόσμο της Ψυχής και ο τέταρτος ετεροκίνητος και έχει να κάνει με τον κόσμο του Σώματος.
Σε μια προσπάθεια να γνωρίσουμε τους αριθμούς κάπως διαφορετικά, από μεταφυσική άποψη, δηλαδή σαν αυτή που περιγράψαμε προηγουμένως, ας ξεκινήσουμε από το ΜΗΔΕΝ, ή το Απόλυτο Έν, ή την Αρχή των Πάντων, τον Άγνωστο θεό.
ΜΗΔΕΝ
Το Μηδέν είναι η κατάσταση της Ύπαρξης πριν της Μονάδας, Δυάδας και Τριάδας δηλαδή κάθε ύπαρξης, διαφοροποίησης και αριθμήσεως. Για αυτό ονομάστηκε Μη-Ον, όχι ως στερούμενο της έννοιας Όντος αλλά ως αιώνια άγνωστο και ανεκδήλωτο Ον. Συμβολίζεται με την περιφέρεια χωρίς αρχή, χωρίς τέλος, χωρίς κέντρο. Πολλοί φιλόσοφοι το ονόμασαν «Εν» αλλά δίνοντάς του την έννοια της μη πολλαπλότητας, της απόλυτης ενότητας. Άρα το Μηδέν είναι η Πρωταρχική Αιτία, είναι μέσα σε όλα αλλά και πουθενά.
ΕΝΑ
Η μονάδα θεωρείται η αρχή όλων των αριθμών και συνεπώς περικλείει τις αρετές όλων. Είναι η απαρχή της αριθμήσεως της ετερότητας και του διαφορισμού σε μονάδα και δυάδα, είναι ο πρώτος αριθμός από τον οποίο προέρχονται οι άλλοι άπειροι αριθμοί. Και παρόλο που είναι η αρχή μερικών πραγμάτων, όχι όλων, δεν παύει να υπόκειται στην οικουμενική Αρχή δηλαδή στο Μηδέν. Η μονάδα ταυτίζεται με την ιδέα του πέρατος δηλαδή του τέλους, του τέλειου, είναι η εικόνα της οικουμενικής Αρχής, ο κύκλος που αποκτά κέντρο. Εδώ δημιουργείται η πρώτη όψη του χρόνου.
ΔΥΟ
Σε κάθε αντίθεση με την Μονάδα που φανερώνει ένωση, το Δύο φανερώνει διαχωρισμό, διάσταση. Κατά τους Πυθαγόρειους είναι το ουσιαστικό «Είναι» της Φύσης από την οποία δημιουργήθηκε το παν στον κόσμο. Πρώτη εκδήλωση αυτής είναι η Ύλη (Ουσία), η Φύση και η σύσταση της οποίας είναι η αιτία της εκδηλώσεως των εξελικτικών Νόμων υπό τους οποίους η Φύση λειτουργεί. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η εκδήλωση των πάντων στον Κόσμο προέρχεται από την Ένωση της Μονάδας και της Δυάδας, του αρσενικού και του θηλυκού, του πέρατος και του απείρου.
ΤΡΙΑ
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, το τρία είναι ο Νόμος βάσει του οποίου όλα διατάσσονται. Στην έννοια του 3 περιέχεται η αρχή του μέσου και το τέλος. Δια της τριάδος υφίσταται ο Κόσμος όπως λέει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, δια του Μοιραίου, της Ανάγκης και της Τάξης. Ο 3 σύμφωνα με τον θέων σχηματίζει με τον 1 και το 2 σύνθεση με τον αριθμό 6 που είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός ίσος κατά τα μέρη του (3+1+2=6) ο οποίος αθροιζόμενος με το τετράγωνό του 2 παράγει το 10 (6+4=10). Τριάδα ως σύμβολο είναι οι τρεις όψεις ενός όλου όπως Ενέργεια (Μονάδα), Αντίσταση (Δυάδα) και Κίνηση (Τριάδα), δηλ. (Ενέργεια, Ύλη, Ζωή) (Αρχή, μέσον, τέλος). Εκφράζει την οργάνωση χωρίς την οποία καμία δραστηριότητα δεν είναι δυνατή. Αποτελεί την προφανή διατύπωση της ισορροπίας δυο αντιθέτων με την βοήθεια ενός τρίτου όρου. Το τρίγωνο είναι αναμφίβολα ο ορατός συμβολισμός του 3. Δεν μπορεί να επέλθει δεσμός και αρμονία μεταξύ δύο πραγμάτων χωρίς τη μεσολάβηση ενός τρίτου όρου ενδιάμεσου. Όπως για παράδειγμα μεταξύ γης και φωτιάς το ενδιάμεσο είναι το υγρό που είναι κοινό και στον αέρα και στο νερό.
ΤΕΣΣΕΡΑ
Το τέσσερα για τους Πυθαγόρειους είχε απεριόριστη σημασία λόγω του ότι το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών παράγει το 10 (1+2+3+4=10) το οποίο αθροιζόμενο θεοσοφικώς (1+0=1) αποδίδει την αρχική μονάδα που συμβολίζει την επάνοδο της όλης ανάπτυξης μέχρι το φυσικό επίπεδο και της ανακύκλωσης στην πρωταρχική Μονάδα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η δύναμη της δεκάδας και των περαιτέρω δεκάδων (10, 20, .....100, 200,...1000) είναι η τετράδα γιατί ανακαλύπτουμε όλη την αρετή και την τελειότητα του δέκα στην τετράδα. Και το πρώτο στερεό σχήμα, το τετράεδρο, που αντιστοιχεί στο 4 (γιατί το σημείο αναλογεί προς τη μονάδα, η ευθεία προς τη δυάδα, η επιφάνεια (τρίγωνο) προς την τριάδα, το στερεό προς την τετράδα) έχει βάση το 3 και η κορυφή τη μονάδα. Άρα είναι ο δημιουργός κατά των πάντων, συμβολίζει τη φάση εκείνη της δημιουργίας κατά την οποία εκδηλώθηκε και σχηματίστηκαν τα στερεά σώματα.
Εάν το τρία ως πρώτος αριθμός φανερώνει την δημιουργική ενέργεια εν τη ουσία της, ο ακόλουθος άρτιος αριθμός, το 4 παριστάνει λογικά το αποτέλεσμα της ενέργειας αυτής, τη δυναμική εκδήλωση της δημιουργικής πράξης. Η εκδήλωση αυτή ονομάστηκε Φύση. Στην παγκόσμια εκδήλωση εναρμονίζονται οι δύο αντίθετες και ενάντιες δυνάμεις προς το σχηματισμό τετραγώνου ισορροπίας και προς την παραγωγή ημιτονοειδούς καμπύλης των κύκλων της εκδηλώσεως (του φαινόμενου της δόνησης) π.χ. η καμπύλη των τεσσάρων εποχών του έτους στην οποία ανάγονται τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, τα τέσσερα στοιχεία, οι τέσσερις εποχές, οι τέσσερις σεληνιακές φάσεις κλπ. Στο τέσσερα σαν σύμβολο έχει χρησιμοποιηθεί ο σταυρός, τα τέσσερα στοιχεία, το τετράγωνο για να συμβολίσουν την αισθητή ύλη, συνδυασμός τεσσάρων στοιχείων που παριστάνονται από 4 τρίγωνα.
ΠΕΝΤΕ
Το Πέντε περιέλαβε όλους τους αρχέτυπους αριθμούς το 2, τον Πρώτο άρτιο. Και το 3, τον πρώτο περιττό, για αυτό και καλείται «Γάμος» ως αποτελούμενος από αρσενικό και θηλυκό. Πέντε είναι τα στοιχεία του παντός, γη, νερό, αέρας, φωτιά, αιθέρας. Οι Πυθαγόρειοι απέδωσαν στο πέντε την έννοια της αφιλονικίας διότι τα πρωταρχικώς ανόμοια δύο είδη αριθμού, το άρτιο και το περιττό συμφιλιώθηκαν και γέννησαν το πέντε. Αποκαλέστηκε και «Δικαιοσύνη» που για τους Πλατωνικούς ήταν η ολοκλήρωση των Αρετών.
Το 5 είναι το κέντρο της δεκάδας, συμβολίζεται με το πεντάκτινο αστέρι, σύμβολο του δημιουργικού Έρωτα, της Αφροδίτης, του Κάλλους, της Αρμονίας, της Υγείας.Το πεντάγραμμο παρέμεινε το σύμβολο του Μακρόκοσμου-Ανθρώπου με τα τέσσερα άκρα του και επί κεφαλής τον καθοδηγούντα-Νου.
Ο Πρόκλος αναγνωρίζει την πεντάδα ως τον πρώτο κυκλικό αριθμό (δηλ. αριθμό 52=25) και προσθέτει πως σε σύζευξη με το Νου (σε εξάδα) και χάρη σε αυτήν η ψυχή είναι Νους εν δυνάμει και δύναται να ανατραφεί προς εκείνον (ως κυκλικός αριθμός). Στην Πολιτεία παραδέχεται το Νου ως πεντάδα (εν δυνάμει) η οποία με το 3 έδωσε όλο τον ουρανό ως σύνολο των 8 σφαιρών (5+3=8) δηλαδή των πλανητών και απλανών, με το 4 (5+4=9) έκανε ολόκληρο τον εννιάσφαιρο κόσμο με την προσθήκη του υπό την σελήνη τμήματος στο σύνολο.
ΕΞΙ
Σύμφωνα με τους Πυθαγόρειους το έξι αντιστοιχεί στο εμψυχωμένο σώμα, εικονίζει τη φάση της δημιουργίας κατά την οποία εμφανίζονται τα έμψυχα όντα. Το έξι είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός (αφού ισούται με το άθροισμα των διαιρετών του). Εάν υψωθεί στο τετράγωνο περιέχει τον εαυτό του.
Παράγεται από τον πολλαπλασιασμό του πρώτου άρτιου (2) και του πρώτου περιττού (3) του αρσενικού και του θηλυκού σε αντίθεση με το πέντε που προέρχεται από το άθροισμα των δύο αυτών αριθμών. Διαιρείται ακριβώς σε δύο ίσα σκέλη (3+3=6), εξ΄ ου και το σύμβολο του Ζυγού και η έννοια της ισορροπίας.
ΕΠΤΑ
Ο αριθμός 7 θεωρείται παρθένος χωρίς μητέρα και πατέρα έχει κατά δευτερεύοντα λόγο την αξία της μονάδας γιατί δεν γεννιέται από άλλο αριθμό εντός της δεκάδας όπως συμβαίνει με τους υπόλοιπους. Άκρως συμβολικός αριθμός ο 7 και το 1 είναι αριθμοί νοεροί. Η μεν μονάδα είναι ο αυτούσιος νους, η δε επτάδα είναι κατά Νουν Φως, αυτό που πηγάζει από το Νου. Οι Πυθαγόρειοι θέτουν σε αναλογία την επτάδα με το Ον το προικισμένο με το Νου. Διότι το 7 οδηγεί τις περιόδους σε τελείωση και τις επαναφέρει στο σημείο εκκίνησης της.
ΟΚΤΩ
Το 8 συγγενεύει με το 2 αφού είναι ο κύβος του (23=8). Περνώντας στην έβδομη φάση της δημιουργίας κατά την οποία τα όντα ανέπτυξαν νόηση, στην όγδοη φάση εκδηλώνουν συναισθήματα και σχέσεις μεταξύ τους και επιφέρουν έτσι την ψυχική εξέλιξη του όντος. Η σημαντικότερη παράσταση της οκτάδας είναι το Κηρύκειο του Ερμή, το οποίο κατά την H. P. Blavatsky την αιώνια κίνηση των κύκλων, την κανονική αναπνοή του Κόσμου.
ΕΝΝΕΑ
Η εσωτερική σημασία του αριθμού 9 είναι η επάνοδος κάθε εκδήλωσης στη μονάδα, στον Πατέρα, δηλαδή η τελική αποκατάσταση των πάντων. Με το 9 κλείνει λοιπόν πρώτος κύκλος και αρχίζει ο νέος κύκλος. Είναι η κοσμική αλληλεγγύη δρώμενη όχι πλέον στην αλληλουχία των φαινόμενων και των δυνάμεων, αλλά η κοσμική αλληλεγγύη πραγματοποιούμενη και βιούμενη από το Ον που αρνείται την προσωπικότητά του για να πλησιάσει και να συγχωνευθεί τελικά με το «Εν».
ΔΕΚΑ
Με το 10 αρχίζει νέα φάση, νέος κύκλος της παγκόσμιας εκδήλωσης. Ο Πλάτωνας περιέλαβε όλους τους μοιραίους νόμους εντός της δεκάδας, γιατί η δεκάδα είναι συνυφασμένη με την Δημιουργία. Αποκαλείται «Κόσμος» ο οποίος δέχεται τις εικόνες των θείων αριθμών. Το 10 περιέχει όλα όσα το 4 αλλά διηρημένα οπότε είναι πιο ατελής του τέσσερα. Σε μια προσπάθεια τώρα, αφού έχουμε προσεγγίσει τη μεταφυσική έννοια των αριθμών, να συσχετίσουμε την αριθμητική οικογένεια με την επταπλή σύνθεση. Αρχικά μπορούμε να πούμε ότι αυτή περιλαμβάνει ένα καθοδικό τόξο κύκλου από το 1 έως το 5 που εκφράζει τα διαδοχικά στάδια εξ όψεως καθαρά νοητικής, της ενσαρκώσεως και ένα ανοδικό τόξο, που αρχίζει με το 6 και εκφράζει τα διαδοχικά στάδια της αποκαταστάσεως. Όπως και στην επταπλή σύνθεση τα σώματα αρχίζουν να έχουν υπόσταση από πάνω προς τα κάτω (Άτμα έως Φυσικό σώμα) και στη συνέχεια αρχίζει η ανοδική πορεία από κάτω προς τα πάνω για την τελείωση του εαυτού και το βύθισμα στο Απόλυτο Εν.
Με το 1 μπορούμε να αντιστοιχίσουμε το «Άτμα» την κορυφή της ανθρώπινης εξέλιξης, την κατάσταση που ο άνθρωπος έχει ενωθεί με την ουράνια καταγωγή του.
Το 2 αναλογεί στο φορέα της διάκρισης, το διαισθητικό φορέα, το «Βούδι».
Ο αριθμός 3 έχει να κάνει με το «Μάνας», το ανώτερο νοητικό σώμα, το επίπεδο της τάξης. Μπορεί ακόμα να συσχετιστεί ο 3 με το τρίγωνο της ατομικότητας του «Ανώτερου Εγώ».
Ο 4 έχει να κάνει με το τετράγωνο της προσωπικότητας, το σταθερό σώμα του Ανθρώπου με τους 4 φορείς του.
Ο αριθμός 5 αναλογεί στον ολοκληρωμένο άνθρωπο και έχει φτάσει στο μεταβατικό στάδιο για τη βύθιση του εαυτού του στον ανώτερο Εγώ (Αντακαράνα).
Με το 6,7,8,9 έχουμε να κάνουμε πλέον με την ανοδική πορεία του ανθρώπου στο «Ανώτερο Εγώ» και στην Αρχική Πηγή εκπόρευσης ολοκληρώνοντας με το 10 που είναι η νέα αρχή και ο νέος κύκλος μετάβασης από τον ένα φορέα στον άλλο.
Ο αριθμός 6 ειδικά και σε σχέση με τους 3 κόσμους ΝΟΥΣ-ΨΥΧΗ-ΣΩΜΑ έχει να κάνει με τον κόσμο της ψυχής (κατά τους Πυθαγόρειους ο 6 είναι ο αριθμός της Ψυχής και το τετράγωνο του 62=36).
Παραθέτοντας τώρα ένα παράδειγμα (λεξαριθμικό) για την ιδιότητα της επτάδας, βλέπουμε την εντυπωσιακή δημιουργία της τάξης στον κόσμο από την αταξία.
Οι Πυθαγόρειοι υποστήριξαν ότι η Επτάδα βάζει την τάξη τον κόσμο.
Στην αρχή ο κόσμος ήταν σε ΑΤΑΞΙΑ=373=ΛΟΓΟΣ (Εν αρχή ην ο Λόγος).
ΑΤΑΞΙΑ : (Α =1+Τα=300+Α=1+Ξ=60+Ι=10+Α)=373
Στην αρχή ο κόσμος ήταν σε ΑΤΑΞΙΑ=373=ΛΟΓΟΣ (Εν αρχή ην ο Λόγος).
ΑΤΑΞΙΑ : (Α =1+Τα=300+Α=1+Ξ=60+Ι=10+Α)=373
ΛΟΓΟΣ : (Λ=30+Ο=70+Γ=3+Ο=70+Σ=200) =373
Για να μπει σε τάξη πρέπει να εφαρμόσουμε ΔΙΑΤΑΞΗ
ΔΙΑΤΑΞΙΣ =586=ΕΠΤΑΣ
(Δ=4+1=10+Α=1+Τα=300+Α=1+Ξ=60+Ι=10+Σ=200)=586
(Ε=5+Π=80+Τα=300+Α=1+Σ=200)=586
Έτσι από την αταξία με την νέα διάταξη το σύμπαν έρχεται σε ΕΥΤΑΞΙΑ.
ΕΥΤΑΞΙΑ =777
(Ε=5+Υ=400+Τα=300+Α=1+Ξ=60+Ι=10+Α=1)=777
. Το ρουφηξα και θα το ξανακάνω όσον ούπω. Kι αυτό ειναι δέσμευση !!!
